Naar iets op zoek?
Posts Tagged for

lief

de klauw.

Author:

Afgelopen 1 november waren we 2,5 jaar samen; mijn allerliefste en ik.
Na een gezellig feestweekendje weg dacht ik dat Lief wel klaar was met de cadeautjes. Maar er zat nog wat in de pijpleiding. Ik moest nog even wachten; het was nog niet helemaal klaar.

‘Je zult het wel niks vinden’, zei hij.
‘Waarom koop je het dan?’ vroeg ik.
‘Omdat ik het vet vind’, zei hij. En toen moest hij lachen.
Ik haat dat. Van die aangekondigde verrassingen. Bah. Lees meer

Satékroket

Author:

Mijn vertrouwen in fastfoodketens en snacken uit de muur is altijd ver te zoeken geweest. Iemand die ik ken is haar halve leven (serieus) ziek geweest van een kroket uit de muur. Middelste broer is ooit ziek geworden van een familie-uitje naar McDonalds. Het hele kindermenu lag een uur later happy in de toiletpot te wezen. Lees meer

Chillen

Author:

Ik zal maar met de deur in huis vallen. Ik ga stoppen met het schrijven van de wekelijkse column in dit krantje. Tot de kerstvakantie ben ik er nog. Dan is het gedaan.
Jammer he? Vind ik ook. Lees meer

Groot Geheim

Author:

Het was een groot geheim. Ik had het graag met jullie willen delen maar het mocht écht niet. Tot nu.
Er waren een paar mensen die op de hoogte waren. Dat moest. Ik kon het natuurlijk niet voor me houden. Die mensen hadden strikte geheimhouding beloofd. Iets met zweren en tussen de vingers door tuffen en hand op het hart en graf van moeders of zo.
Want zó geheim was het. Niemand mocht het weten. Lees meer

Verademing

Author:

Al een paar jaar achter elkaar hebben Co en ik ingewikkelde klassen. Daar hebben we zelf om gevraagd. Ik kende de klassen al uit de eerste en wist wat voor vlees ik in de kuip kreeg als mentor.
Als andere docenten er niet aan moesten denken mentor te worden van zo’n klas, wilden Co en ik de klus wel klaren. Wij vonden dat leuk. Lees meer

de zomer van 2016

Author:

De zomer van 2016

Vroeger had ik zeven weken vakantie. Daar heeft onze minister een paar jaar geleden subtiel een einde aan gemaakt. Hij vond het welletjes. Nu zijn het er ‘nog maar zes’.
Normaal gesproken ging ik nooit weg. Maar deze zomer heb ik alle records verbroken. Ik sliep van de 35 nachten maar 10 nachten in mijn eigen bed.
En ik was één keer zes hele nachten van huis.

Zes hele nachten. Achter elkaar!

Een paar maanden geleden was dat nog ondenkbaar. Geen schijn van kans dat ik ooit op vakantie zou gaan. Nog niet bekant dat ik langer dan een nacht mijn eigen bed in de steek zou laten.
Wat ik nooit had durven dromen is gebeurd. Het Monster dat Heimwee heet is verslagen!
Jawel mensen. Ik ben op vakantie geweest. Niet lang. Wel vaak.

Ik en mijn Lief. We aten wafels in Luik. We deden nog een dagje Luxemburg. We waren te vinden op de terrassen. Ik kreeg een uitgebreide citytour door het ingekakte, brave, burgerlijke Lelystad. (Want dat vooroordeel ontkrachten, doen alleen de locals).
Ik aanschouwde een grote hurkende man, de Batavia en Medisch Centrum West. We bezochten festivals en deden culturele uitspattingen. We zaten tussen hel en vagevuur in Enkhuizen. In het holst van de nacht zaten we in het observatorium van Robert Morris. Google maar even.
En terwijl de sterren vielen, lagen wij op een klein strandje. We wensten het allerbeste en allermooiste voor anderen en onszelf.

Afgezien van ‘de echte vakantie’ deed ik de gebruikelijke tripjes met Q en Moraal. Ik zat op de boulevard in Den Bosch. Ik was in Dippie Doe met Kwik, Kwek en Kwak. Wij aten een vorstelijk maal bij Rendier en Tuinkabouter. We barbecueden heel wat af. Ik kocht een mooie nieuwe weekendtas en ik at meer dan ooit buiten de deur.

En verder waren er wat ehm… mijlpalen. Ik maakte kennis met m’n schoonmoeder. Ik sliep in een hotel. (Ja. Ik ben 42 en dat was nog nooit gebeurd. Tenminste, niet in mijn herinnering). Nét toen ik me bedacht dat mijn geluk niet op kon, heb ik een eigen la gekregen in het huis van Lief.
En verder ben ik uren bezig geweest met een geheime missie. Maar ja. Daar mag ik verder natuurlijk niks over zeggen.

Een vol programma dus. En daarmee is alles wat ik normaal gesproken doe in een vakantie deze zomer nagelaten.
Ik heb mijn kasten niet uitgemest. Ik heb m’n ramen niet gewassen. Het klassenboek is nog niet gekaft.
Al m’n plantenbakken zijn verwaarloosd. Ik vergat de kliko en het oud papier buiten te zetten.
De vriezer is niet ontdooid en de kelderkast staat er nog precies bij zoals ik hem voor de vakantie heb achtergelaten; met van alles over de datum.

Ik ben er niet eens van onder de indruk.
Ik heb nog een week vrij maar ik ben eigenlijk ook niet van plan om het achterstallige werk te gaan doen.

Volgende week mogen we weer naar school. Ik kijk er naar uit.
Kan ik eindelijk bijkomen.
De zomer van 2016 was er eentje om nooit meer te vergeten.

met Lief naar Luik.

Author:

Ik studeerde ooit toerisme. Dat is gek voor iemand met heimwee. De opleiding had altijd veel aanmeldingen. Ik werd ingeloot. Dus ja, ik ging het doen.
Na bijna drie jaar bleek het onhaalbare kaart. De heimwee speelde een rol (we hadden regelmatig reisjes met school) en mijn economieknobbel bleek niet zo goed ontwikkeld. Of eigenlijk bleek hij er helemaal niet te zijn.
Om later wat te kunnen binnen de toeristische sector (en dan bedoel ik niet in een VVV werken) moest je gemiddeld een 7 staan voor economie. Ik was nooit hoger gekomen dan een 3.
Ik besloot toerisme vaarwel te zeggen en me nuttig te gaan maken in de zorg.

Nu ik van m’n heimwee af ben, kan ik weer op vakantie. Lief en ik hebben samen een aantal dagen waarop we weg kunnen. Korte vakanties. Een paar nachtjes. Maar waarheen?
Ik heb, op een enkele uitzondering na, niets van de wereld gezien. Hij is overal al geweest.
We besloten dat het niet uitmaakt waar we heen gaan, als we maar samen zijn. Oh romantiek.

Ik heb geen ervaringen met het boeken van een vakantie. Als ik ooit ging, hobbelde ik achter mijn reisgezelschap aan. Die bepaalden waar we heen gingen. En wanneer. Ik pakte de tassen in en verder vond ik het wel sjakies. Of niet. Want ik vond er natuurlijk geen bal aan.

Anyway. Lief en ik gaan samen weg. We zaten nog in de oriëntatiefase toen ik een paar mensen appte die altijd roepen dat het overal zo leuk is en dat ze goede adresjes hebben. Ik wilde tips. Ze stuurden me door naar AirBenB en vakantieveilingen.nl.
Allemaal leuke dingen. En allemaal goedkoop. Denk ik. Want ik weet natuurlijk niet wat een vakantie kost. Dat is namelijk niet interessant als je nooit gaat.
We kwamen er niet uit. Ineens herinnerde ik me een tip van Polkadot. ‘Luik, dat is een mooie stad’, zei ze.
In mijn beleving was Luik een lelijke, grauwe industriestad waar we doorheen moesten als we gingen klimmen in Luxemburg. Maar ik vertrouw Polkadot. Voor de volle honderd procent.

De zoektocht naar een goede aanbieding begon. Ik denk dat we –tig sites gehad hadden. Na uren googelen en doorlinken, hebben we iets geboekt. Een luxe kamer in een viersterrenhotel. We krijgen er een gratis fles Cava bij.
De Vrome Vrouwen informeerden regelmatig of we al wat gepland hadden. Ik vertelde enthousiast dat de tip van Polkadot ter harte hadden genomen en Luik geboekt hadden.
‘Het was Lille’, zei ze. ‘Niet Luik, maar Lille’.

Kak.

Een klein beetje paniek had ik wel. Tot ze zeiden dat alles leuk is als je verliefd bent. En dat we gewoon een tweede fles Cava moesten meenemen. Dat ik m’n zonnetje zelf aan mijn zijde had. En dat alles goed zou komen, want ‘Love is in the Air’…

Ik zal een kaarsje aansteken. Voor de Vrome Vrouwen.
Dat de wafels ons mogen smaken. En dat we maar veel lol hebben in Luik.
Die lelijke industriestad waar we vroeger doorheen reden als we naar Luxemburg gingen.

Mijn broertjes en ik.

Author:

Ik ben gezegend met twee jongere broertjes. Ze zijn allebei heel lief. Ik hou van ze. Heel veel. Dat is altijd al zo geweest.
Mijn ouders mochten in hun handjes klappen met zulke lieve, goed luisterende, welopgevoede kinderen.
Wij konden echt zó in de Libelle. Je kent dat wel; zo’n vader met een kabeltrui en een lieve, goedlachse moeder met hagelwitte tanden die dan met hun bloedjes van kinderen op een smetteloos kleedje in de natuur zitten te picknicken. Lees meer

Over mij

Ferme vrouw | schrijft verhaaltjes | (Sinterklaas)-theater | docente | concerten | festivals | heimwee | wielrennen kijken | sushi | kaas | rosé & thee

RECENTE BERICHTEN

Kamp

Waar ik dus totaal niet aan gedacht had toen ik ging solliciteren op mijn nieuwe baan, was het feit ...

Twitter