Polkadot tipte me vrijdag. Ze zei: ‘Die roze soesjes van de Hema zijn zo verschrikkelijk lekker…als je die bij de parkeerplaats van Winkelcentrum Woensel open maakt, dan zijn ze bij het Catharinaziekenhuis op’. Ik moest daar erg om lachen.
Ik herken dat.
Het mag niet. Dus is het fijn.

Maar het is wel zo.
Als ik iets in huis haal, gaat het op. Dat wéét ik van mezelf.
Chips, chocola, koek, kaas, kaas, KAAS en kaas, en al wat lekker is.
Dus. Ik haal het niet in huis. Simpel he?
Dat gaat doorgaans goed.

Maar soms lukt het even niet. En dan moet ik op zoek naar alternatieven. Dat zijn dan beschuiten met hagelslag of roze/witte muisjes. Of theelepeltjes pindakaas of Nutella.
Maar ja als die ook op zijn, dan houdt het écht op.
Dat is fijn. Dan ga ik om 20 uur naar bed en komt alles goed.

Maar vrijdag ben ik jarig.
Dus deed ik dit weekend alvast wat boodschappen. Ik haalde bananensoezen (voor de klas; in de vriezer), chips en borrelnoten, toastjes en Pretzels met paprikasmaak.
Oh en ik kocht ook nog een zak praline-eitjes met een kievitseieren-uiterlijk. Ken je die? Van den Aldi. Ze zijn goddelijk. Maar écht.

Ik stopte alles wat ik doorgaans niet meer mag hebben in een tas en ‘verstopte’ die onderin de kelderkast.
‘Niet aankomen Lien. Dat is voor je verjaardag. Afblijven. AFBLIJVEN. A F B L I J V E N!’
Ik repeteerde die zin als ware het een mantra.

Ik probeerde de tas te vergeten. Ik poetste mijn huis en reed naar de glasbak. (Ook zo’n gênante bezigheid vind ik altijd. Maar dat is weer een ander verhaal).
Nou. En toen heb ik die zak paaseieren gisterenmiddag uiteindelijk tóch open gemaakt. In plaats van boterhammen.
Ik at de helft op. Dat is heel knap van mij. (Vroeger zou ik de hele zak soldaat gemaakt hebben).

Nou. En toen mocht ik voor straf geen avondeten. Want die halve zak eitjes is evenveel calorieën als een lunch en ontbijt samen.

Maar ja. Ik kreeg natuurlijk wel honger. En toen heb ik te veel crackers met truffelkaas gegeten (die ook voor m’n verjaardag bedoeld was).
Omdat ik vond dat ik ook groente moest, heb ik daarna nog tomatensoep gegeten. Uit blik.

Toen had ik geen inspiratie om een verhaal te schrijven. Dus las ik de krant en keek ik Darts.
Ondertussen, je raadt het al… at ik de andere helft van die zak leeg.
En omdat toen de dag calorie-technisch toch al helemaal mislukt was, heb ik óók nog een halve zak Pretzels met paprikasmaak opgegeten.

En toen voelde ik me heel slecht. En misselijk. En schuldig. En vet.
Ik kan er geen 1 of 2. Nee. De hele zak, pak, doos, of rol gaat eraan.
Bodemdrift, heet dat.
Het getuigt van non-discipline. Van geen-ruggengraat.
Van slappe wijven-mentaliteit.
Bah.

En nou moet ik vandaag extra gaan hardlopen. Op zondag.
Ik heb dat al lang geleden afgezworen. Ik haat hardlopen op zondag. Ik kom dan veel te veel mensen tegen in de bossen.

Maar het gaat wél gebeuren.
Voor straf.

Eigen schuld… dikke billen.